Je kunt er bij mij niet omheen: ik schrijf high-fantasy. Dat doe ik al heel lang, en in de loop der jaren zijn er bepaalde elementen van mijn verhaalwereld nogal … uit de klauwen gegroeid. Een van die elementen is Lan’gada, een taal die voor enkele hoofdpersonen een moedertaal is. Letterlijk betekent Lan’gada “taal der legenden”. Ik begon ooit met enkele woorden. Intussen heb ik honderden woorden, een behoorlijk aantal werkwoorden, en moet ik ook nog rekening houden met bepaalde grammaticale regels.
Je mag me gestoord vinden.
In de verhalen komen een aantal “regels” regelmatig terug. Naarmate je als lezer verder komt in de verhalen, zul je ze vaker tegenkomen. Het zijn de regels die Vesaljev van Mubay (een van de hoofdpersonen) strikt naleeft. Maar hij is natuurlijk niet de enige. Ik heb er al een paar op mijn Facebookpagina gedeeld, maar voor wie geen Facebook heeft, vond ik het tijd om hier ook weer eens wat te delen. Vandaag op het Lan’gada-menu: een van de regels uit de zogenaamde Reizigerscode. Een wijsheid die de vechters uit deze verhaalwereld beter niet vergeten …
