Laten we er even een tijdlijn bij pakken. Ooit, lang geleden, begon ik met het schrijven van een serie: de Sireyla-serie. Daarvan schreef ik delen 1 en 2. Ik begon aan deel 3 (Prensa). Ik kreeg echter afwijzingen op deel 1, niet omdat het een serie was of omdat het slecht was (dat is het niet, het is echt goed), maar omdat men er “geen markt” in zag. (Tsja. Ik wel. 😉 ).
Enfin, met mijn heldere hoofd besloot ik enkele los-leesbare verhalen vóór de serie te schrijven. Lekker toch, als je eens fantasy wilt proberen, dat je niet meteen aan een serie vastzit? Maar als je het leuk vindt, dat je eventueel wel meer kunt lezen? Juist, dat vond ik nou ook 😉 De eerste daarvan is dus Oragayn. Daarna schreef ik er nog een aantal. Jawel, ik houd mezelf goed bezig. De serie bleef even liggen.
Uiteindelijk had ik een aantal manuscripten geschreven en vond ik het tijd om weer aan deel 3 van de serie verder te werken. Volg je me nog? Mooi.
Ik smeet weg wat ik had (digitaal, dat verdwijnt dus gewoon in een ander mapje) en begon opnieuw.
Laten we dat even op een rijtje zetten:
- Oragayn (publicatie: 19 juli)
- Galavina (deze ben ik momenteel aan het nakijken/verbeteren…)
- Tirisa
- Vyran
- Kándha
- Sireyla-serie 1: Trustys
- Sireyla-serie 2: Demalesh
- Sireyla-serie 3: Prensa (… en deze schrijf ik momenteel)
(Overigens kun je dit rijtje – met spoilervrije korte samenvattingen – ook hier terugvinden.)
En nu ik opnieuw aan deel 3 van de serie schrijf … loopt het weer vast.
Het probleem met die serie is namelijk dat het nogal groots is. Veel personages, verschillende verhaallijnen en die verhaallijnen spelen zich af op verschillende plaatsen.
Wat is nu wijsheid? Ik wil verder. De hoofdpersoon van de serie wacht al heel wat jaren geduldig tot ik zijn verhaal verder vertel, maar ik hang wéér vast op deel 3. De vorige keer dat ik dat had, heb ik eerst 5 andere boeken geschreven (al die losse verhalen die vóór de serie staan!) voordat ik weer naar deel 3 terugkeerde 😉 Dat ben ik nu niet van plan.
Ik heb een personage-overschot. En een verhaallijn-knoop. Ik kan drie dingen doen:
Optie 1. Ik kan doorgaan met twee verhaallijnen, maar de boel vereenvoudigen en dus voornamelijk steeds vanuit dezelfde personages werken. (Maar dan heb ik een shitload aan personages, en blijft een groot deel daarvan oppervlakkig. Eerlijk gezegd heb ik niet zo’n behoefte aan een stelletje personages van bordkarton waarvan je steeds de namen moet opzoeken omdat het er zo fucking véél zijn.)
Of, optie 2: ik richt me op 1 verhaallijn en laat die andere over voor een volgend deel.
Of optie 3: ik richt me op 1 verhaallijn en pak 1 element uit de andere verhaallijn erbij (en daarmee schrap ik dus de tweede verhaallijn voor 80% uit de serie).
Oppervlakkig maar wel alles erin? Het boek in 2 delen opsplitsen en dan maar zien wat ik in deel 4 van de serie allemaal kwijt kan? De tweede verhaallijn grotendeels schrappen?
Pfoeh. Ik ben er nog niet uit. Maar ik moet iets doen, want zoals het nu is, kan ik het zélf niet eens volgen zonder mijn aantekeningen erbij te pakken, en dat slaat nergens op. Een boek moet begrijpelijk zijn zonder personagelijst én zonder landkaart. Anders doe ik iets fout. Dus … ik moet terug naar af.
Dat wordt nog wat, om de mistige sluiers weg te poetsen die momenteel over dit verhaal heen liggen. Ik ben er voorlopig nog niet klaar mee.
De VerhalenNinja 