Soms krijg je inspiratie uit een rare hoek. Toen ik Marlan schreef, dacht ik aan sommige knikkers die we als kind hadden en die we ‘kattenogen’ noemden: halfdoorzichtige knikkers die een beetje op een oog leken.
Dat idee gebruikte ik voor Marlan. Gelukkig draait mijn oude knikker niet uit zichzelf rond en ziet ie er ook niet helemaal uit als een echt oog, maar dit is ‘m wel: de knikker-inspiratie voor het kattenoog uit Marlan.
Marlan de vervloekte tuinkabouter is niet alleen een boek over een hoogst onwaarschijnlijke held – het is ook een boek vol onverwachte wendingen, magie en bijzondere vriendschappen.
De VerhalenNinja 